Onze stichting.

Een aantal jaren geleden (begin deze eeuw) werd door een groep enthousiaste en in archeologie geïnteresseerde inwoners van het dorp Ruinen, met ondersteuning en instemming van de familie Ten Oever, een poging ondernomen om de juiste locatie van de voormalige havezate Nijenhave te vinden op de landerijen van de familie voornoemd.
Dit initiatief leidde niet tot het vinden van de exacte locatie, echter werden wel diverse fragmenten van bouwmaterialen gevonden, waaronder resten tufsteen, plavuizen, dakpannen en gebruiksgoederen. Indertijd werd gezocht door middel van grondboringen op plaatsen, welke onder meer werden aangegeven met behulp van de wichelroede en metaaldetector. Naast genoemde fragmenten werd op sommige plaatsen de bodem gevonden van voormalige waterlopen (slotgracht c.q. de oude Aa).
Bovengenoemd initiatief werd een vijftien jaren later wederom opgepakt door leden van de voormalige groep versterkt met een aantal nieuwe belangstellenden, die naast het vinden van de exacte locatie van Nijenhave, een bredere kijk op het rijke archeologische verleden, als wel de geschiedenis van het dorp Ruinen en directe omgeving willen duiden.
Door deze groep werd in eerste instantie in december 2019 wederom onderzoek verricht op het terrein van de familie Ten Oever. Hiertoe werden enkele sleuven gegraven op plaatsen die op dat moment veelbelovend leken, onder andere op de ter beschikking staande omgevingskaarten, alsmede door de eerder gedane vondsten aan de oppervlakte. Hierbij werden enkele vondsten gedaan op wat vermoedelijk de bodem is geweest van een oude waterloop (slotgracht, c.q. oude Aa). Gevonden werden onder meer de resten van oude mortel, metalen middeleeuws mes, de kaak van een dier (varken?). Bedoelde vondsten wijzen onmiskenbaar op vroegere bewoning, echter werden er geen funderingen van de gezochte havezate gevonden.
Na verdere bestudering van de ter beschikking staande omgevingskaarten werd pas in oktober 2022 (de lange tussenliggende periode laat zich verklaren door de covid pandemie) een vervolg gegeven aan de zoektocht, dit keer op het land van de familie Smit door middel van grondboringen. Er werd hier geboord op een diepte van 2.30 meter in de (vermoedelijke) oostzijde van de gracht , welke volgens de hoogtekaarten ca. 8 meter breed moet zijn geweest. De contouren op de kaart geven een volmaakt vierkant van 43 x 43 meter, waarbinnen een mogelijke bebouwing was van 24 x 6 meter. Deze plaats is zeker de moeite van nader gedetailleerd onderzoek waard, echter ontbreekt het de werkgroep hiertoe vooralsnog aan de financiële middelen, teneinde dit terrein verder te onderzoeken met behulp van een grondradar, waarmee verstoringen in de ondergrond kunnen worden vastgesteld.
Verder werd door de groep gezocht naar restanten van het klooster wat eens was gevestigd in het dorp Ruinen. Daartoe werden grondboringen verricht op een aantal erven gelegen nabij de kerk, waaronder de tuin van de familie Hoving. Helaas bracht dit geen concreet resultaat. Later werd onderzoek verricht op het terrein van de familie Steenbergen aan de overkant van de Kloosterstraat toen deze hun tuin renoveerden. Hierbij werden geen verstoringen in de grond aangetroffen, zodat gesteld kan worden dat deze onbebouwd, dus vermoedelijk weiland was.
Door de groep werd vervolgens ook met metaaldetectoren gezocht op sportpark ‘De Baete’ toen hier een nieuwe grasmat werd aangelegd.
Ook zijn er een tweetal vitrines, te weten bij de Huisartsenpost Ruinen en het Pasmanshuus, geplaats met daarin gedane bodemvondsten en andere artefacten, dan wel zelf gevonden of in bruikleen (hier te plaatse gevonden) gekregen van het Nationaal Archeologisch Depot te Nuis,
Teneinde bovengenoemde initiatieven meer body en structuur te geven werd door de initiatiefnemers besloten de werkgroep te formaliseren  en daartoe een stichting in het leven te roepen, ook al om communicatieve en regulerende factoren te verbeteren met de diverse voor de hand liggende organisaties. Dit resulteerde in de Stichting Archeologische Werkgroep Ruinen. Helaas werden de werkzaamheden van de stichting in hoge mate vertraagd door de al aangehaalde covid pandemie.